Contigliano- Greccio- Stroncone

 Wat was dat vannacht😱.Maar eerst beginnen bij het begin.In Contigliano,het super lieftallige Middeleeuwse bergdorp, kregen we als avondmaal dikke ,stevige, voedzame bonensoep en nadien een lichte Griekse sla.De eigenaar wist te vertellen dat het vannacht en morgenvroeg gedonder en bliksem zou worden met heel veel regen.En dat was het ook: rond 03.00 u begon het en duurde ongeveer 1uur:echt precies bombardementen tijdens een oorlog.Ik dacht dat ons dak zou wegvliegen en wij erbij😱.Maar mijn seur die heeft niks gehoord 😂Wat voor een slaper moet je daarvoor zijn!Silvia en Mick dachten nog naar onze kamer te komen om te  checken of we niet bang waren.Maar ik lag gewoon in een bombardement met naast mij een marmot😂

Na het ontbijt vertrekken we al snel richting Greccio.Onderweg  een leuke babbel met twee oudjes en zo verlaten we Contigliano richting Greccio.De wandeling gaat vlot maar wat is het warm en vochtig!Na 2 uur staan we aan de burcht en het plein van Greccio 

 

Langs de weg heel wat kerststallen want blijkbaar heeft Fransiscus in het klooster van Greccio een kerststal gebouwd op 23/12 en is dit uitgegroeid tot een traditie over de hele wereld.Greccio is ondertussen verbroederd met Bethlehem.

Het klooster,waar we een uur later aankomen, kan mij persoonlijk niet bekoren:geen warme ontvangst.Een groot verschil met dat in Poggio Bustone dat hartelijk, puur en oprecht was!

Meteen na het klooster beginnen we aan een stevige klim!En het is warm! Eindelijk bereiken we het hoogste punt voor vandaag.Een mooi plateau waar onze natuurexploratie begint: de rode en blauwe vliegsprinkhaan!Wat een mooie beestjes zijn dat zeg🤩Op zich al een avontuur om ze te vangen en te fotograferen:op onze buik in het gras tussen de rotsige stenen 😂. Iets verder op het plateau komen we aan een heel open grasland waar blijkbaar de wereldkampioenschappen boogschieten doorgaan dit weekend:Alles stond wel onder water want ook hier waren de hemelsluizen goed open gezet.We zijn super blij dat kort nadien de afdaling begint.Maar wat voor een afdaling: losse stenen ,keien rotsen ..waarbij je constant met je neus in de grond loopt om toch niet te struikelen.Deze afdaling doet geen deugd: niet voor de rug, knieën,den Achiel….en het einde is nog lang niet in zicht!Eindelijk na 10 u onderweg, en 25km verder, komen we aan in Stroncone.Ik val in herhaling: een fantastisch goed bewaard middeleeuws dorp met kleine steegjes, mooie huizen,en terracotta daken.En hier mogen we overnachten.We zijn alle vier wel stik kapot! Maar ons hotelletje in een heel klein steegje versierd met bloemen en planten, maakt veel goed! Ook het avondeten in het restaurant naast het hotel ( gelukkig want veel verder stappen zat er echt niet meer in ) was een voltreffer.Opnieuw vroeg in ons bed want morgen opnieuw een zware dagtocht.

Ciao.